- powściągać się
- несов.сде́рживаться, сде́рживать себя́, уде́рживатьсяSyn:
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
powściągać się
Смотреть что такое "powściągać się" в других словарях:
powściągać się – powściągnąć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} powstrzymywać się przed czymś, narzucać sobie jakieś ograniczenia; też: hamować się, opanowywać swoje reakcje; mitygować się, brać się w ryzy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Powściągać się w towarzystwie. Ledwie się powściągnął, żeby… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
powściągać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, powściągaćam, powściągaća, powściągaćają, powściągaćany {{/stl 8}}– powściągnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, powściągaćnę, powściągaćnie, powściągaćnij, powściągaćnął, powściągaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wstrzymywać się – wstrzymać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nie pozwalać sobie na robienie czegoś, na co ma się ochotę; powściągać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wstrzymać się od picia, palenia papierosów. Ledwo wstrzymywał się od śmiechu. Nie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
powściągnąć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. powściągać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
opanowywać się – opanować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} powściągać swoje wzburzenie; zaczynać panować nad sobą : {{/stl 7}}{{stl 10}}Z trudem się opanował. Płakała i nie mogła się opanować. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
powściągnąć — dk Va, powściągnąćnę, powściągnąćniesz, powściągnąćnij, powściągnąćnął, powściągnąćnęła, powściągnąćnęli, powściągnąćnięty, powściągnąćnąwszy rzad. powściągać ndk I, powściągnąćam, powściągnąćasz, powściągnąćają, powściągnąćaj, powściągnąćał,… … Słownik języka polskiego
dusić — ndk VIa, duszę, dusisz, duś, dusił, duszony 1. «chwytać, cisnąć za gardło, przemocą zatykać nos i usta uniemożliwiając oddychanie» Morderca dusił swe ofiary. Wilk dusi owce. Lis dusi kury. 2. «utrudniać, tamować oddech; podrażniać drogi… … Słownik języka polskiego
hamować — ndk IV, hamowaćmuję, hamowaćmujesz, hamowaćmuj, hamowaćował, hamowaćowany 1. «zmniejszać prędkość; zatrzymywać, zatrzymywać się, zwalniać» Hamować gwałtownie, ostro, łagodnie. Hamować bieg maszyny. Z trudem hamować rozpędzonego konia. Hamować… … Słownik języka polskiego
tłamsić — ndk VIa, tłamsićmszę, tłamsićsisz, tłamś, tłamsićsił, tłamsićmszony pot. «powodować pofałdowanie się, zgniecenie się czegoś, niszczyć coś przez gniecenie; gnieść, miąć, miętosić» Tłamsić w ręku pieniądze, czapkę. Dziecko tłamsiło kota. przen.… … Słownik języka polskiego
mitygować — ndk IV, mitygowaćguję, mitygowaćgujesz, mitygowaćguj, mitygowaćował, mitygowaćowany «powściągać, powstrzymywać, hamować; uśmierzać» Mitygować kogoś łagodnymi słowami. Mitygować czyjś gniew. mitygować się strona zwrotna czas. mitygować Mitygować… … Słownik języka polskiego
uwięź — ż V, DCMs. uwięźęzi; lm M. uwięźęzie, D. uwięźęzi «to, co służy do uwiązania, umocowania czegoś; smycz, łańcuch, linka, pęta (zwykle w wyrażeniach: na uwięzi, z uwięzi)» Krowa, koza na uwięzi. Spuścić na noc psy z uwięzi. Statek zwolniony z… … Słownik języka polskiego
